بنی امیه که از مدت ها پیش در خراسان ریشه گرفته بود با همت ابومسلم در همه جا گسترش یافت . هندوشاه در کتاب تجارب السلف درباره ابومسلم می نویسد: بعضی گویند ابومسلم از فرزندان بوزرجمهر (بزرگمهر) است ؛ در اصفهان از مادر زاده شد و در کوفه نشات یافت و به ابراهیم الامام بن محمد بن علی بن عبدالله بن العباس پیوست و در خدمت او علم فقه بیاموخت ؛ و بعضی گفته اند، او بنده بود و در بندگی به هر جای افتاد و ابراهیم امام را نظر بر وی آمد. او را به خرید و تربیت فرمود، و این قول مرجوع است و بعضی دیگر گویند از مرو است از دیه (ده ) ماخال و این قول مصنف ابومسلم نامه است موفقیت های تردیدناپذیر نهضت ابومسلم در 127 هجری توجه مروان دوم ، خلیفه اموی را با وجود تمام نگرانی هایی که وی به جهت شورش های خوارج در بین النهرین (میان رودان ) و عربستان داشت و یا آشوبی که در نتیجه قیام طرفداران علویان یعنی عبدالله بن معاویه در مغرب ایران به وجود آمده بود، به خود جلب نمود پیروزی های ابومسلم در ایران ، پایگاه های مهم امویان را از میان برد و آن گاه آخرین پایگاه امویان یعنی شهر کوفه را به تصرف درآورد و بدین ترتیب قسمت عمده عراق کارش یکسره شد و با این پیروزی ها، دولت عباسیان به قیامت ابوالعباس بن سقاح ، در 132 هجری در کوفه آغاز شد که دوره جدید و مبدا خلافت خاندان عباسی بود خاندانی که پانصد سال در مشرق خلافت را در دست گرفت و امویان را به کلی از میان برداشت